IndexLaatste afbeeldingenZoekenRegistrerenInloggen

Deel
 

 My new flying friend

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Ga naar beneden 
AuteurBericht
Ayaka Hono

Ayaka Hono

PROFIEL Vrouw
Leeftijd : 33
Woonplaats : zwolle
Registratiedatum : 23-02-14
Aantal berichten : 26
Pokédollars 250
ID CARD
ID Card
Geslacht: Vrouw Vrouw
Licentie Houder: Ja (0 badges)
Pokémon in bezit:
My new flying friend Empty
BerichtOnderwerp: My new flying friend   My new flying friend Icon_minitimewo feb 26, 2014 10:07 am

Trots, dat was wat Ayaka voelde toen ze op het podium stond om haar diploma in ontvangst te nemen. Zes jaar lang had ze gestudeerd en toegeleefd naar dit moment. Een vrolijke twinkeling sprankelde in haar ogen toen ze even naar het publiek keek en haar vader zag zitten. De man gaf bijna licht, zo veel trots straalde hij uit. Aya haar ogen gleden even naar boven, niet zozeer naar het plafond, maar meer naar boven. Ze wist zeker dat, als haar moeder hier zou zijn, zij net zo trots zou zijn als haar vader. Aya haar ogen gleden van het plafond weer naar beneden, naar de docent die voor haar stond. De man stak zijn hand naar haar uit, welke zij aannam en schudde. ‘Gefeliciteerd Ayaka, een mooie eindlijst,’ sprak de man, waarna hij haar een rol papier aangaf; haar diploma.

Aya nam de rol papier gretig aan, maar wachtte vooral op de andere spullen die ze zou krijgen; een pokédex en haar eigen Pokémon! Welke ze zou krijgen wist ze niet, dat werd door de school bepaald, maar ze wist zeker dat de school een goede Pokémon voor haar uit zou zoeken. Ze hoopte in ieder geval dat het een Pokémon was die met haar mee zou schilderen of haar inspiratie zou geven tot het maken van nieuwe kunstwerken. Nu ze achttien jaar was, kwam haar droom van een eigen galerie en kunsttentoonstelling steeds dichterbij. Ze had van haar vader al een klein stukje van de recreatieruimte gekregen om daar wat van haar werk op te hangen en te verkopen aan de campinggasten, maar dat was nog maar een klein stukje van haar droom. Haar droom was groter, veel groter.

Met haar diploma, de pokédex en pokéball in haar handen, verliet ze het podium en wachtte ze tot de diploma-uitreiking voorbij was. Ze wilde dolgraag weten welke Pokémon ze had gekregen, maar ze wilde daarmee wachten tot ze in de veilige omgeving van haar huis was. Om haar heen zag ze andere leerlingen hun Pokéballs openen zodra de ceremonie voorbij was, maar zij had meer geduld. Haar vader opzoeken, hem omhelzen en bedanken voor zijn steun al die jaren, was vele malen belangrijker. En dat was dus ook wat ze ging doen. De man stond te midden van andere trotse ouders, maar hij wachtte op haar. ‘Goed gedaan Aya,’ sprak de man trots terwijl hij haat stevig omhelsde. ‘Dank je pap!’ sprak Aya opgewonden. ‘Ik had het nooit gekund zonder jou.’ De man glimlachte en ergens in zijn ogen dacht ze ook tranen te zien, maar hij hield zich in. ‘Je moeder zou trots op je zijn geweest,’ fluisterde hij.

Een half uurtje later zaten ze samen aan de keukentafel in het huis van de familie Hono. Aya zat tegenover haar vader en voor haar op tafel lag de Pokéball die ze had gekregen bij haar diploma. Ze keek over de bal heen naar haar vader, welke haar glimlachend aankeek. ‘Nou, waar wacht je op? Open hem.’ Aya knikte, reikte naar de bal en sloot haar trillende vingers om de bal. Ze had niet verwacht dat ze zo nerveus zou zijn op het moment dat ze eindelijk haar eigen Pokémon zou mogen ontvangen. Haar bruine ogen staarden naar de rood met witte bal. Wat voor Pokémon zou erin zitten? Zou het een mannetje of een vrouwtje zijn? Vriendelijk en zachtaardig, of bruut en gevaarlijk? Haar vader keek haar glimlachend vanaf de andere kant van de tafel aan. Ze knikte, tilde haar andere hand op en drukte op het knopje dat op de voorkant van de bal zat.

Ze kon niet voorkomen dat ze lichtelijk schrok toen de bal open klapte en een witte flits naar buiten kwam. Met grote ogen keek het meisje toe hoe de witte flits op tafel landde en langzaam aan meer vorm kreeg. Het witte licht doofde en langzaam werden de contouren van een kleine Pokémon zichtbaar. Zodra het gehele licht weg was, stond er een kleine, bruine vogel op tafel, welke Aya met zijn kleine zwarte oogjes nieuwsgierig aankeek. ‘Wat is het?’ vroeg Daichi. ‘Ze is prachtig,’ fluisterde Ayaka terwijl ze haar hand uitstak en de veren van de kleine Pokémon streelde. Haar vader pakte haar Pokédex, welke verklaarde dat de Pokémon een Pidgey was. ‘Hoe weet je zo zeker dat het een meisje is?’ vroeg de man welke nieuwsgierig luisterde naar wat de Pokédex te vertellen had. ‘Dat voel ik gewoon,’ glimlachte de brunette terwijl ze nog altijd de veren van de kleine Pokémon streelde. ‘Ze is perfect.’

Ze streelde een tijdje zwijgend de veren, waarna ze vroeg: ‘Zal ik haar een naam geven?’ ‘Dat kan. Hoe wil je haar noemen?’ Aya kantelde haar hoofd een stukje, dacht een tijdje na en fluisterde toen: ‘Kiku.’ Ze voelde de ogen van haar vader op haar gezicht branden en ze voelde dat haar wangen langzaam rood werden. ‘Waarom Kiku?’ vroeg de man na een tijdje. Hij moest even slikken bij het uitspreken van de naam, de naam die ooit behoorde aan zijn vrouw. ‘Omdat deze Pidgey me aan haar doet denken,’ verklaarde Ayaka langzaam, goed lettend op de woorden die ze uitsprak. ‘Mama was altijd een vrije geest, niet gebonden aan de regels van de aarde. Deze Pidgey kan vliegen en zit dus ook niet vast aan de regels van de zwaartekracht.’ Ze keek over tafel naar haar vader en moest toen lachen om haar eigen woorden. ‘Wauw, dat klonk vast heel dom.’ Haar vader glimlachte naar haar. ‘Ik vind het een goede, passende naam.’ Aya knikte en keek naar de Pidgey. ‘Hallo Kiku,’ sprak ze liefkozend, waarop de Pidgey een vrolijke twiet liet horen.
Terug naar boven Ga naar beneden
 

My new flying friend

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Terug naar boven 
Pagina 1 van 1

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Pokémon;; The Dark Days :: General Area :: Archive :: Archive 2014-