IndexLaatste afbeeldingenZoekenRegistrerenInloggen

Deel
 

 You've Got Mail [open]

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Ga naar beneden 
AuteurBericht
Valencia Farro

Valencia Farro

PROFIEL Vrouw
Leeftijd : 28
Registratiedatum : 23-02-14
Aantal berichten : 35
Pokédollars 288
ID CARD
ID Card
Geslacht: Vrouw Vrouw
Licentie Houder: Ja (0 badges)
Pokémon in bezit:
You've Got Mail [open] Empty
BerichtOnderwerp: You've Got Mail [open]   You've Got Mail [open] Icon_minitimema maa 03, 2014 1:39 pm

Het zonnetje scheen verwelkomend op Valencia haar honingkleurige haar. Met een fiets aan de ene hand, en een stapel brieven onder haar andere arm sjokte ze langzaam voort langs de huizen van Pallet Town. Het was nu een week geleden sinds ze was afgestudeerd en haar Machop had ontmoet. Van dan tot nu was hun band niet een grammetje verbeterd. Ze had hem nu zo ver dat hij gedwee zijn Poké voer at zonder de keuken kort en klein te slaan maar dat was dan ook wel alles. Hoewel ze een hekel er aan had een Pokémon 23 uur in zijn Pokéball te laten wist ze dat ze op dit front nu geen keus had. Ze kon het niet veroorloven haar huis telkens te moeten opknappen en het kleine stukje relatie verbinden dat ze tijdens het eten hadden moest het maar doen. Ze zette haar fiets op de standaard en nam de post in haar rechter hand. Zuchtend ging ze alles huizen af, brievenbus na brievenbus. Dit was een klein achterbuurtje die bestond uit rijtjeshuizen, niet zo zeer uit flats als tegenwoordig overal was. Flats bespaarde ruimte en konden groot gebouwd worden. Dat was de functie die in de stad overal aangenomen leek te zijn. Valencia streek een losgekomen stuk haar uit haar gezicht toen ze de laatste belastingsbrief door een lelijk verkleurde brievenbus schoof. Ze keerde om en liep als een robot uiterst verveeld terug naar haar fiets. Omdat ze zelf niet beschikte over een vervoermiddel had het post bedrijf haar noodgedwongen en ongewild een antieke fiets geleend waar ze de post mee moest rondbrengen. Er zaten twee fietstassen achterop die groot genoeg waren om de grootste lading post in één keer te dragen. Valencia streek wat viezigheid van haar donker blauwe skinny jeans af en trok haar korte, zwarte jack recht. De Pokéball waar Machop in zat, die overigens nog geen naam gekregen had, zat in zijn verkleinde vorm in haar binnenzak. Op de plek van haar hart. Soms leek het alsof ze hem kon voelen trillen van verwachting maar ze wist dat het allemaal in haar hoofd was. Met een diepe zucht opende ze de fietstassen en zag tot haar ontsteltenis dat ze zich verkeken had en niet nog twee maar vier aparte straten te gaan had waarvan de laatste knoert groot waren. Boos op zichzelf door haar afdwalende gedachten stapte ze op haar fiets en begon ze te trappen.

Lenig sprong ze van haar fiets af en parkeerde ze hem tegen een lantaarnpaal aan. Ze groef in haar zak en begon er een grote stapel post uit te halen. Ze controleerde de straatnamen en stopte hem weer onder haar rechter arm. Afwezig keek ze de lange straat door en probeerde ze om een of andere manier zich te bedenken hoe ze dit het snelste zou kunnen doen. Uiteindelijk was alles even snel en was ze gedwongen zich daar bij neer te leggen. Met een boze grom liep ze naar de eerste voortuin, en duwde ze met haar been het hekje open.
Terug naar boven Ga naar beneden
Owen Zhi

Owen Zhi

PROFIEL Vrouw
Leeftijd : 30
Registratiedatum : 18-02-14
Aantal berichten : 71
Pokédollars 180
ID CARD
ID Card
Geslacht: Man Man
Licentie Houder: Ja (0 badges)
Pokémon in bezit:
You've Got Mail [open] Empty
BerichtOnderwerp: Re: You've Got Mail [open]   You've Got Mail [open] Icon_minitimema maa 03, 2014 7:20 pm

‘Mag ik wat vragen?’

Het was al weer een week geleden sinds Owen zijn Pokémon had opgehaald en sindsdien hadden zijn dagen bestaan uit onderzoek. Hij wist al vrij veel over Tentacool en Tentacruel, maar als hij het maximale uit zijn Pokémon wilde halen, dan moest hij er nog veel meer over weten. Bovendien had hij ook onderzoek gedaan naar de huidige prijzen met betrekking tot Pokémon, om te zien of hij op financieel vlak misschien meer aan zijn Tentacool zou hebben dan op wetenschappelijk vlak. Dat bleek echter niet het geval: hij zou zijn Tentacool nooit voor het geld kunnen verkopen dat hij nodig had om bijvoorbeeld een Abra te kopen. Een Abra was dan ook het enige dat er momenteel te koop stond dat hem eventueel nog zou doen overwegen om zijn Tentacool te verkopen, de rest was wetenschappelijk gezien niet veel interessanter dan een Tentacool. En dus was hij begonnen met het extraheren van het gif van Tentacool en had hij zijn Pokémon aan een gezondheidstest onderworpen. Hij was er echter nog steeds niet over uit wat het beste pad was dat hij vanaf hier kon nemen. Hij had binnenkort werk nodig, als hij niet voor eeuwig op de kosten van zijn moeder wilde blijven leven, en er viel het meeste te verdienen als hij zijn Tentacool daarvoor inzette. Hij wilde echter wel werk dat ook een behoorlijke hoeveelheid herseninhoud vereiste en dat doorgroeimogelijkheden bood. Hij had genoeg zelfkennis om te weten dat zijn eisen aan zijn eerste baan behoorlijk hoog waren, maar hij was ervan overtuigd dat hij met genoeg doorzettingsvermogen de juiste baan zou weten te vinden.

Dat was dus een deel van wat zich de afgelopen week had afgespeeld. Vandaag was Owen in Pallet Town, op zoek naar een bibliotheek of, beter, nazaten van professor Oak. Professor Oak was een icoon op het gebied van Pokémon onderzoek geweest en daarom wilde Owen wat van zijn boeken proberen te bemachtigen. Wellicht zou er belangrijke informatie in te vinden zijn over Tentacool.
Helaas was Pallet Town niet echt meer het simpele, kleine dorpje van weleer. Niet dat Owen er ooit eerder al was geweest, maar om een of andere reden had hij zich toch voorgesteld dat hij niet zou kunnen verdwalen in een dorp als Pallet. Wel dus. En nu worstelde hij met de vraag of hij de weg moest vragen of niet. Hij vond het ver-schrik-ke-lijk om dingen aan mensen te vragen. Het gaf hem een gevoel van falen. Hij vond het heel moeilijk om toe te geven dat iemand anders iets beter wist dan hij. Maar ja, hier als een blinde blijven rondlopen was ook niet bepaald bevorderlijk voor zijn humeur, dus hij moest toch wat...
Uiteindelijk sprak hij een jonge vrouw aan, die niet veel ouder kon zijn dan hij, simpelweg omdat zij de enige was die in de buurt was: ‘Mag ik wat vragen? Waar kan ik hier een bibliotheek of een boekenwinkel vinden? Of familie van Professor Oak, als hij die had?’
Terug naar boven Ga naar beneden
http://www.hongerspelenrpg.com/
Valencia Farro

Valencia Farro

PROFIEL Vrouw
Leeftijd : 28
Registratiedatum : 23-02-14
Aantal berichten : 35
Pokédollars 288
ID CARD
ID Card
Geslacht: Vrouw Vrouw
Licentie Houder: Ja (0 badges)
Pokémon in bezit:
You've Got Mail [open] Empty
BerichtOnderwerp: Re: You've Got Mail [open]   You've Got Mail [open] Icon_minitimedo maa 06, 2014 5:43 pm

Een klein pakketje ingepakt in stinkend plastic gleed moeizaam door de gleuf van de brievenbus om vervolgens duidelijk hoorbaar aan de andere kant van de deur neer te ploffen. Valencia draaide weer om en ging naar de volgende brievenbus. Ze controleerde nog even in vogelvlucht of de post onder haar arm overeenkwam met het huisnummer en pakte toen alle nummer 45's en duwde ze door een abnormaal smalle brievenbus. Daarna draaide ze weer om en begon het traject weer opnieuw. Ze moest toegeven dat van alle banen die er in de buurt beschikbaar waren voor haar leeftijd en uren, wat er overigens welgeteld maar twee waren, ze de vreselijkste had gekozen. De laatste viel weg door een andere sollicitant die wel aangenomen was.. en dus bleef dit over. Ze schudde haar hoofd even opzij om een verloren pluk haar uit haar gezichtsveld te halen en liep in gedachten verzonken door. Als het om geld ging, had ze weinig te kiezen. Dit bracht geld, hoewel niet fortuinen, in het laatje en elk klein beetje was bruikbaar. Zeker als je een destructieve Pokémon had gekregen. Nog steeds kon ze haar hoofd er over breken waarom ze haar Machop hadden gegeven. Misschien was het een sadistisch pleziertje, of gewoon een wijs besluit. Wees eerlijk, wie wilde hem nou? Toen voetstappen haar kant op kwamen liep ze stug door, doof voor de stappen door haar gedachtegang. ‘Mag ik wat vragen?’ Valencia stopte plotseling en draaide zich om. ‘Waar kan ik hier een bibliotheek of een boekenwinkel vinden? Of familie van Professor Oak, als hij die had?’ Een jonge gast stond voor haar en was een flink stuk groter dan zij. Als hij helemaal recht voor haar zou staan, enkele luttele millimeters van haar vandaan zou ze haar hoofd helemaal in haar nek moeten leggen wilde ze hem recht kunnen aankijken. Dat was voornamelijk te wijten aan haar eigen korte maat. Zijn haar was roodbruin en hij had bijpassende bruine ogen. “Je bent niet van hier, of wel?” Concludeerde ze in een pure gok terwijl ze de post van arm verruilde om het gewicht niet langer op één arm te torsen dan nodig was. “Hoe heet je?” Vroeg ze zonder omgang, zijn vraag en originele reden dat hij daar voor waarschijnlijk hier was, allang vergeten. Ze knipperde met haar ogen en liep toen langs hem heen. “Wacht, ik leg me post even neer” Zei ze er vlug achter aan en ze liep vlug naar haar lelijke fiets. Ze dropte de post op de snelbinder en draaide zich weer om naar de onbekende individu.
Terug naar boven Ga naar beneden
Owen Zhi

Owen Zhi

PROFIEL Vrouw
Leeftijd : 30
Registratiedatum : 18-02-14
Aantal berichten : 71
Pokédollars 180
ID CARD
ID Card
Geslacht: Man Man
Licentie Houder: Ja (0 badges)
Pokémon in bezit:
You've Got Mail [open] Empty
BerichtOnderwerp: Re: You've Got Mail [open]   You've Got Mail [open] Icon_minitimezo maa 09, 2014 8:12 pm

Owen vond het altijd opmerkelijk hoeveel moeite sommige mensen leken te hebben met het beantwoorden van een vrij simpele vraag. Op zo’n moment vroeg hij zich altijd af hoe die mensen het leven eigenlijk overleefden. Zouden ze bij hun examens ook een antwoord geven dat totaal geen betrekking had tot de vraag? Of begonnen ze gewoon totaal ergens anders over te praten om hem te pesten?
‘Je bent niet van hier, of wel?’ was de wedervraag in dit geval, maar dat was niet waarom Owen al het voorgaande door zijn gedachten liet gaan. Nee, dat was vanwege de vraag die volgde: ‘Hoe heet je?’

‘Ik heet Owen,’ antwoordde Owen. Hij keek de jonge vrouw onderzoekend aan. Ze zag er niet uit alsof ze dom was, maar zo gedroeg ze zich wel. En het werk dat ze deed droeg er ook niet bepaald aan bij om de indruk te krijgen dat ze slim was. Dat vond Owen niet erg, want dat was ook precies de reden dat hij haar had aangesproken. Hij voelde altijd minder de aandrang om zich te bewijzen als hij met iemand praatte die sowieso lang niet zo veel zou bereiken in het leven als hij... en een postbezorger zat sowieso niet op zijn niveau qua intelligentie. Nadeel was dus wel dat het moeilijker was om met zo iemand te communiceren. Het was verschrikkelijk vermoeiend om in jip-en-janneke-taal te gaan praten. Maar hoeveel problemen kon een simpele vraag nou helemaal opleveren? Hij had verwacht dat een postbezorger zonder omhaal wel even de snelste weg naar de bibliotheek zou kunnen aangeven. Niet dus. Cave quid dicis, quando, et cui.

Tot Owens ongenoegen besloot de postbezorgster eerst haar post weg te leggen, voordat ze verder wilde praten. Toen ze dat uiteindelijk had gedaan, draaide ze zich om en keek hem aan. Op dat moment besefte Owen dat hij niet naar haar naam had gevraagd, ondanks dat zij wel naar zijn naam had gevraagd. Zou ze dat erg vinden? Hij wist het niet zeker. Boeken, school en het internet bewaarden een schat aan informatie. Veel van die informatie had hij al gelezen en in zich opgenomen. Hij was cum laude geslaagd. Hij kon zonder rekenmachine behoorlijk ingewikkelde sommen oplossen. Hij kon de eerste zestien decimalen van het cijfer pi uit zijn hoofd opnoemen. Hij wist wat de snelheid van het licht was. Maar hoe hij een gezellig gesprek moest voeren... nee, dat was een heel andere vaardigheid.

Even staarde hij haar aan. Moest hij zijn vraag herhalen? Dat was eigenlijk wel wat hij het liefste wilde doen. Hij wilde zijn vraag stellen, antwoord krijgen en er weer vandoor gaan. Wat leverde het hem op om met een onbekende inwoner van Pallet Town te praten? Toch vroeg hij niet om de weg naar de bibliotheek, maar vroeg hij – uit pure nieuwsgierigheid: ‘Je ziet er niet écht onintelligent uit. Waarom ben je dan toch een postbezorger?’
Terug naar boven Ga naar beneden
http://www.hongerspelenrpg.com/
Gesponsorde inhoud



PROFIEL
ID CARD
You've Got Mail [open] Empty
BerichtOnderwerp: Re: You've Got Mail [open]   You've Got Mail [open] Icon_minitime

Terug naar boven Ga naar beneden
 

You've Got Mail [open]

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Terug naar boven 
Pagina 1 van 1

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Pokémon;; The Dark Days :: General Area :: Archive :: Archive 2014-