IndexLaatste afbeeldingenZoekenRegistrerenInloggen

Deel
 

 Planning the future

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Ga naar beneden 
AuteurBericht
Ren Ryuu

Ren Ryuu

PROFIEL Vrouw
Leeftijd : 31
Woonplaats : Le North
Registratiedatum : 21-06-14
Aantal berichten : 53
Pokédollars 700
ID CARD
ID Card
Geslacht: Man Man
Licentie Houder: Ja (0 badges)
Pokémon in bezit:
Planning the future Empty
BerichtOnderwerp: Planning the future   Planning the future Icon_minitimezo jun 22, 2014 1:13 pm

Ren Ryuu



I'm not arrogant. I'm just better then you.


Ren liet zijn blik uit het raam dwalen. Hij zat op de ruime lederen achterbank van een Bentley met geblindeerde ramen. Door het raam voor hem zag hij het achterhoofd en de pet van zijn chauffeur. Wanneer hij iets naar rechts boog, kon hij door de voorruit een tweede, identieke Bentley zien waar zijn ouders in zaten. Zijn blik ging terug naar de kleine Pokéball die hij liet rondrollen tussen zijn vingertoppen. Hij had graag, net als zijn klasgenoten, meteen willen zien wat voor Pokémon hij gekregen had, maar dat was riskant geweest. Zijn ouders hadden de vernedering niet kunnen verdragen als bleek dat de school hem een Weedle of andere inferieure Pokémon had geschonken. Heraldus was geen privé school met veel financiële ondersteuning, dus hun keuze in Pokémon was natuurlijk ook wat beperkte. Rens blauwe ogen dwaalden weer naar buiten. Nog even geduld.

Ze passeerden de hekken van het Resort en volgden de lange oprijlaan, totdat de Bentleys halt hielden voor de deuren van het immense gebouw. Ren wachtte tot zijn deur werd geopend, wat overigens maar enkele seconden duurde. Hij stapte uit, streek zijn pak even glad en voegde zich bij zijn ouders. De Pokéball had hij in zijn broekzak laten glijden. Ze stapte de licht in, waarbij zijn blik kruiste met die van zijn moeder. Manami glimlachte naar hem en kneep even in zijn schouders. Ren glimlachte terug. Hoewel zijn ouders het altijd druk hadden en niet veel tijd voor hem hadden, wist hij dat ze van hem hielden. Het was een veilig gevoel. De lift stopte en opende zijn deuren naar het immense penthouse waar Ren met zijn ouders woonde. Een butler had al thee geprepareerd en ze namen plaats rond de salontafel. "Wel Ren, je zal wel nieuwsgierig zijn," glimlachte zijn moeder. De jongen knikte en glimlachte wat nerveus. Wat als ze hem echt een Weedle hadden gegeven? "Nou, laat maar zien," spoorde zijn vader hem een beetje bars aan.

Rens hand gleed in zijn broekzak en hij haalde het kleine balletje tevoorschijn. Met een lichte vingerdruk vergrootte het balletje zich en met lichte hartkloppingen opende Ren de Pokéball. Er was een witte flits en toen stond daar een klein, wollig wezentje. "Een Mareep," sprak Ren met stomheid geslagen. De gehele kamer leek een zucht van verlichting te slaken. "Het doet me deugt dat de school toch rekening heeft gehouden met de cijfers," sprak zijn vader. Ren knikte. Een Johto Pokémon! Dat had hij niet verwacht. Daarnaast evolueerde Mareep uiteindelijk in een Ampharos, een algemeen sterke Pokémon. "Wil je hem een naam geven," stelde zijn moeder voor, waarop Hibiki haar vreemd aankeek. "Waarom? Je noemt zo'n beest toch gewoon bij zijn soortnaam?" Manami keek haar man met opgetrokken wenkbrauw aan. "Dus als jij een hond koopt, noem je hem 'hond'?" Hibiki deed even zijn mond open en dicht, maar sloeg toen met een nors gezicht zijn armen over elkaar. Ren glimlachte, heerlijk hoe zijn moeder altijd het laatste woord had.

Zijn blik ging terug naar de Mareep, die ondertussen zijn omgeving aan het onderzoeken was. "Terry, is het een mannetje of een vrouwtje?" vroeg hij aan zijn butler, die op zijn beurt voorzichtig de Pokémon onderzocht. "Een mannetje, meneer Ryuu." Ren knikte. Een mannetje dus. "Dan noem ik hem Ensio." Zijn vader maakte een instemmend geluidje. "Dat is Fins voor eerste. Passend." Ren glimlachte, blij met de instemming van zijn vader. "Neem hem maar even mee naar buiten. Je vader en ik hebben nog een hoop werk te doen," sprak zijn moeder vriendelijk. Ren knikte, stond op van de bank en liet de Mareep terugkeren in zijn Pokémon. Hij maakte een kleine, vriendelijk buiging naar zijn ouders en vertrok.

De lift bracht hem weer naar de begane grond, waarna hij koers zetten richting de sportvelden. Achter het gebouw lag een groot zwembad, tennisbanen, een volleybalveld en een golfbaan. Daartussen liepen allemaal paden met keurig bijgehouden buxus heggen, met hier en daar een bankje. Ren liep langs de tennisvelden en nam plaats op een rustig bankje. Hij pakte de Pokéball van Ensio tevoorschijn en en liet de Mareep tevoorschijn komen. Ren liep het wezentje rustig aan zijn hand snuffelen. Een Elektrische Pokémon, dat was zeker geen slecht begin! Hij wilde een gebalanceerd team opbouwen om de Gyms zo effectief mogelijk te verslaan. Mareep was een goede start voor de Watergym, maar hij had ook gehoord dat de Gymleider gebruik maakte van Quagsire, wat betekende dat hij een Grastype moest zien te regelen. Ren glimlachte. Dat zou wel goed komen.

OOC;; Voor mensen die willen reageren: vooral de laatste alinea is dan echt interessant :P

Terug naar boven Ga naar beneden
Ciel Shephord

Ciel Shephord

PROFIEL Vrouw
Leeftijd : 28
Woonplaats : Amsterdam
Registratiedatum : 21-06-14
Aantal berichten : 32
Pokédollars 600
ID CARD
ID Card
Geslacht: Man Man
Licentie Houder: Ja (0 badges)
Pokémon in bezit:
Planning the future Empty
BerichtOnderwerp: Re: Planning the future   Planning the future Icon_minitimezo jun 22, 2014 5:06 pm


De kenmerkende muffe geur van de aula was vele malen zwakker dan de geur van de zwetende zesdejaars studenten die elk nerveus op hun aangewezen plaats op de stoelen zaten. De studenten spraken op fluisterende toon met elkaar met de naklanken van hun ontzag die hun stemmen deed trillen, terwijl de andere verveeld ogend probeerden te zijn om hun opwinding en gevoede trots te verbergen. Dat lukte niet zo bij enkele individuen. Terwijl de directeur het woord nam en luid de namen uitsprak van de studenten die het zesde jaar gehaald hadden, als een mechanische robot, gevolgd door een beleefd applausje van de andere aanwezige. De ouders en verdere uitgenodigden waren namelijk ook aanwezig en zo ook een nors uit zijn ogen kijkende jongeman die nijdig op een kauwgom zat te kauwen, zoals een Growlithe dat zou doen op een bot. De “Growlithe” beet haast zijn “bot” door toen er een naam werd genoemd, waarbij zelfs de directeur eventjes afweek van zijn gebruikelijke mechanische stem. De naam die hij zojuist had uitgesproken was namelijk een… opmerkelijk? Was dat het woord? Tja, een niet-alledaagse jongeman geweest die redelijke cijfers gehaald had, maar vooral qua karakter van de rest uitstak. Dat was echter niet waarom de “Growlithe” nijdig erop had gereageerd. Een beleefde golf applaus volgde en een student hees zichzelf van de stoel op en nam het moment om trots naar zijn vader te zwaaien die naast de “Growlithe” zat. De twee glimlachte enthousiast naar elkaar, waarna de student weer neerplofte in zijn stoel en zelfs de directeur even een kuchje liet horen, voordat hij de traditie voortzette. Spoedig waren alle namen opgenoemd en kreeg ieder student zijn licentie uitgereikt en een pokéball.

Ciel kon zijn opwinding niet inhouden toen de studenten rond hem al aan de beurt waren geweest. Hij begon enthousiast te wippen op zijn stoel en wachtte op het moment dat híj een pokéball in zijn handen kreeg en zijn licentie. Een student naast hem fluisterde zachtjes, maar toch vrij hoorbaar om het te horen bij het persoon naast hem dat het al bizar was dat Ciel het gehaald had. Hij had niet altijd de meest uitmuntende cijfers behaald, dat deel klopte, maar het was duidelijk dat hij het jaar gemakkelijk zou halen. “Toch ben ik er,” fluisterde Ciel schijnheilig in de oor van de rollende student die direct geschrokken tegen zijn vriend aanbotste en licht bevend hem aankeek.  In gedachte gaf Ciel zichzelf complimenten voor het feit dat hij de ander op een beeldschone wijze had ween te schrikken. Op dát moment werd eindelijk zijn naam opgeroepen en sprong hij haast in een boog van zijn stoel die bijna door de plotseling beweging was omgevallen. Ciel liep regelrecht met glimmende ogen op de directeur af liep. De directeur keek hem nors onder zijn brilletje aan en reikte hem zijn licentie met een glimmende Pokéball bovenop. Nu begon alles, nu kwam het erop aan wat hij in de toekomst met de twee waardevolle attributen zou doen. Vastberaden greep hij deze vast, waarop de directeur zich snel over de volgende student ontfermde en deze wél feliciteerde, terwijl hij bij Ciel gezwegen had. De student negeerde dit en nam zijn plaats weer in om met een brede grijns de twee “leuke” mede-studenten aan te kijken. “Hier heb je nog bewijs,”

Nadat elke student aan de beurt was geweest, Ciel zijn vader een dikke knuffel gegeven had en de felicitaties naar zijn hoofd geworpen kreeg kwam Lanes op hem afgelopen met een gebogen hoofd, zijn gezicht schuilend onder zijn zwarte pony. “Wat wil je, Lanes?” Ciel was zeker over het feit dat er geen vriendschap meer was tussen hen twee na een paar weken terug, dus was er geen aannemelijke reden om weer met elkaar te spreken. Het had er namelijk op geleken dat het niet meer te redden viel. Lanes zweeg, maar prevelde na enkele tellen te zitten treuzelen woorden die klonken als felicitaties. Waar kwam dit in hemelsnaam vandaan? Had hij dit niet eerder kunnen doen? En dit veranderde niets, maar het was fijn om het te horen. Echter, bescheiden werd hij er niet om, omdat het van hem vandaan kwam. “Ben je klaar?” Bracht Ciel ongeduldig in een zucht uit, terwijl hij de tijd nam om zijn licentie en Pokéball in zijn laptoptas te leggen. Het verraste hem dat terwijl hij dat deed er toch nog iets zinnigs uit Lanes’mond kwam en liet zelfs van de schrik bijna de spullen vallen. ‘Vaarwel dan maar,’ Toen Ciel weer rechtop stond was Lanes al een straat in gerend, in huilen uitgebarsten. Hij plantte zijn hand in zijn zij en sloeg nogmaals een zucht, was het niet Lanes tenslotte geweest die de vriendschap besloot te beëindigen? Lichtjes verward liep hij op zijn gestalde fiets af, haalde slot eraf en sprong er netjes op, waarna hij op weg. Zijn training begon alweer over een halfuur in een ander deel van Kanto, maar Ciel kennende was het een afstandje van niets.

De jongeman racete door de straten, hobbelige paden en kwam uiteindelijk tot stilstand bij een sportparadijs. Overal lagen velden voor diverse sporten die men uitoefende, dus ook volleybal en voetbal. Ciel dumpte zijn fiets in de fietsenstalling met een enorme snelheid, waarna hij in een sprint naar de kleedkamer rende. Met een smak opende hij zwaar hijgend en onder het zweet door zijn te warme nette pak de deur van de kleedkamer, zonder een maar verwarde blik te krijgen van de aanwezige, zijn teamgenoten. Ze reageerden juist met zacht gegrinnik en wierpen vragen naar hem toe of hij het kon uithouden met zijn directeur en of hij geen Magikarp, Caterpie of Weedle gekregen had. Toen Ciel uiteindelijk normaal adem kon halen stapte hij pas de kamer in en begroette hij elk van de teamgenoten. Terwijl hij een opgeluchte zucht liet horen  nu hij eindelijk dat warme pak uit kon doen, stonden Jim en Jack achter hem over zijn schouder toe te kijken. ‘Wat heb je nou gekregen, Celletje?’ vroeg Jim met een grinnik, terwijl Jack de kans nam om een van de tassen te grijpen die Ciel vaak bij zich had. Voordat Ciel had kunnen antwoorden keken Jim en Jack direct naar het inhoud van zijn tas, de verkeerde. De twee keken ook stomverbaasd toen ze enkel hun volleybaluniform eruit visten. “Als je mijn kleren had willen lenen, had het dan ook gevraagd..” Ciel voegde er een valse grijns aan toe, terwijl de rest begon te lachen om de twee die direct hem de tas terugwierp. Ze waren echter niet zo beschaamd om hun mislukte actie, maar vroegen ditmaal wel beleefder welke Pokémon hij gekregen had en zelfs de rest stopte even met het omkleden om het te horen. Ciel was namelijk de eerste van hen die een Pokémon had.  Zijn blik bleef even hangen op zijn laptoptas met het besef dat hij nauwelijks de tijd had gehad om dat uit te zoeken. Het was niets voor hem om het niet inmiddels geopend te hebben. Hij besloot maar een tussenweg te vinden om niet tegen hen te liefen, maar ook hen niet teleur te stellen. In een vloeiende beweging greep hij de Pokéball vast en hield die recht voor zich, pal onder de lamp zodat het ronde voorwerp glom. “Daar komen jullie na de training achter!” De aanwezige grijnsde en zeiden dingen als ‘daar houden we je aan’ en ‘o wee als het een Magikarp is’.  
Al spoedig was iedereen aangekleed en verliet Ciel als laatst de kleedkamer, maar voordat hij naar het veld liep bestudeerde hij de Pokéball die hij stevig vasthield. Dit was zíjn eigen Pokémon, dat was een vreemd besef en wat eigenlijk als het een suffe Pokémon bleek te zijn? Dat gunde zelfs zijn directeur niet aan hem, right? ‘Hé, kom je?’ klonk de ongeduldige stem van Jim, waarop Ciel geschrokken zijn hoofd ophief en diep knikte.

Op een rap tempo liep hij op het veld af. De meeste deden al een warming up en al spoedig deed Ciel uitbundig mee, nadat hij de Pokéball  aan de grens van het veld geplaatst had. Na de warming up gooiden ze volleybal over naar elkaar in paren. Ciel besloot maar met Jim over te gooien en ze wierpen een paar nette ballen over, totdat Jim ineens miswierp en de bal tegen de zij aan botste. “Ik haal hem wel!”Jim knikte, terwijl Ciel op de zij van het veld afliep, maar niet enkel de bal tegenkwam. Zijn Pokéball lag opengeklapt op zijn zij met een kapot geprikte volleybal en een Nidoran naast die hem verrast aankeek. Dit tafereel moest enkele tellen tot hem doordringen, totdat het duidelijk werd dat de Nidoran zijn Pokémon was. Direct trok hij de kapotte volleybal weg en gaf hij het beestje een stevige knuffel. “Ik kon niet beter krijgen!” Zijn stem klonk echter te luid en zijn teamleden voegden zich bij hen met een smakelijke grijns. Jack nam het moment om een spottende opmerking te maken. “Toch wist je het niet. En… doet dat geen pijn?” Ciel keek hem een tel niet begrijpend aan, totdat hij de stekels van de Nidoran tegen zich aangedrukt voelde en de Pokémon fel in zijn vinger beet. Direct schoot hij naar achteren, met als gevolg dat hij op zijn rug terecht kwam en de Nidoran zijn kop wegtrok en op zijn buik bleef staan. ‘Ik mag dat ventje wel,’ bracht iemand ter sprake met als gevolg een boel instemmende woorden en geluiden. Ciel greep ditmaal de Pokémon bij diens zij en kwam in een tel overeind met de Pokémon recht voor zich. “Hé, het blijft nog steeds mijn Pokémon,” De Nidoran snoof en beet toen in Ciel’s hand, waardoor hij de Pokémon losliet en deze weer verachtend snoof. Lichtjes ongemakkelijk trok hij zijn arm achter zijn hoofd, waarop de volleybalspelers uiteindelijk toch verder begonnen te trainen.

Al spoedig werd er weer een bal verkeerd geworpen en kwam deze zelfs over de hek van het veld, recht op een blauwharig figuur met een Mareep en ditmaal was het Jack die weer een nieuwe beweging wilde uitproberen. Ciel besloot de bal maar op te halen, niemand durfde namelijk de woede aan die een persoon moest hebben na een bal zijn kant op hebben te gekregen. De Nidoran zat echter schaterend te lachen, waarop Ciel de Pokémon maar met zich meenam.  De Pokémon was perplex en trappelden wild in zijn armen en beet in zijn vingers, maar telkens namen zijn handen een andere positie aan wat de kans kleiner maakte dat hij gebeten werd. “Ik ken je wel ventje, wacht, je hebt een naam nodig..” De Nidoran bleef heftig trappelen, maar leek een tel te stoppen toen Ciel een naam voor de paarse Pokémon verzonnen had. “Chyron, een krachtige naam,” Eenmaal bij de plaats waar de blauwharige persoon had gezeten met een Mareep legde hij Chyron naast zich neer die even leek te grijnzen om wat er pas geleden gebeurd was met het persoon tegenover hen. “Het spijt ons van de misgeworpen bal, werkelijk waar. Er zit iemand in onze team, eigenlijk twee ‘iemanden’, die gewoon soms absurd slechte worpen hebben.” Vanbinnen zag hij al hoe Jim en Jack furieus zitten zijn over deze woorden, maar hij was buiten gehoorafstand van de twee. Gelukkig. “ Mogen we wel onze bal dan terug?” Vroeg Ceil met zijn armen gekruist achter zijn hoofd.


Laatst aangepast door Ciel Shephord op zo jun 22, 2014 8:06 pm; in totaal 1 keer bewerkt
Terug naar boven Ga naar beneden
http://www.kansai.actieforum.com
Ren Ryuu

Ren Ryuu

PROFIEL Vrouw
Leeftijd : 31
Woonplaats : Le North
Registratiedatum : 21-06-14
Aantal berichten : 53
Pokédollars 700
ID CARD
ID Card
Geslacht: Man Man
Licentie Houder: Ja (0 badges)
Pokémon in bezit:
Planning the future Empty
BerichtOnderwerp: Re: Planning the future   Planning the future Icon_minitimezo jun 22, 2014 5:32 pm

Ren Ryuu



I'm not arrogant. I'm just better then you.


Ren pakte zijn Ipad die hij had meegenomen en begon in zijn bestanden te zoeken. Alle gegevens over de Gymleiders waren vrij algemeen bekend, als je wist waar je moest zoeken. Al gauw had hij zijn bestandje over de Water Gym gevonden. De Gym werd geleid door Damyan Jun Yamoto. Hij had zes Pokémon, waarvan hij zijn Chincou en zijn Cloyster gebruikte tegen uitdagers die nog geen badges vergaard hadden. Ah, geen Quagsire dus. Die gebruikte hij pas bij uitdagers met één badge. Dat scheelde weer, dan zou Mareep wel in het voordeel zijn bij beide. Hoewel.. Ren vroeg zich af hoe de Pokémon zou omgaan met water. Wol zoog water op, één watergun zou Ensio enorm zwaar en langzaam maken.. Maar Mareep evolueerde op level 15 en Flaaffy op level 30. Aangezien de Gyms ook in de level 30 begonnen, zou dat geen probleem meer vormen.

Een vreemd, stuitend geluid deed Ren opschrikken. Een volleybal stuitte had op het voetpad en dreigde over hem heen te stuiteren. In een reflex stak de jongen zijn hand uit en ving de bal. Hij liet hem op zijn vingertoppen balanceren, terwijl zijn ogen de baan van de bal volgden. Ah, er was een training gestart op het veld waar hij vlakbij zat. Er kwam een jongen naar hem toe lopen met vrij apart haar. Het was met veel te veel gel en haarlak schuin naar achteren en omhoog gezet, terwijl er een blonde pluk voor zijn oren hing. Het interessante was echter wat hij in zijn handen hield. Hij droeg een Nidoran met zich mee, aan de kleur en vorm te zien een mannelijk exemplaar. Het beestje leek het er echter niet mee eens te zijn en probeerde de jongen continu te bijten.

Eenmaal bij hem aangekomen zette hij de Pokémon op de grond neer, naast Ensio. "Het spijt ons van de misgeworpen bal, werkelijk waar. Er zit iemand in onze team, eigenlijk twee ‘iemanden’, die gewoon soms absurd slechte worpen hebben,” sprak de jongen verontschuldigend. Ren glimlachte. "Geen stress, kan gebeuren," zei hij, waarna zijn blik weer naar de Nidoran ging. Hij leek onwennig, blijkbaar was deze jongen ook net geslaagd en was dit een nieuwe Pokémon. Ook een mooi exemplaar, Nidoking waren zeker Pokémon waar rekening mee gehouden moest worden. “Mogen we wel onze bal dan terug?” Ren schrok op en keek naar de bal die nog op zijn vingertoppen rustte. "O, ja, natuurlijk." Hij gooide de jongen de bal toe. "Heb je deze Pokémon net ontvangen? Als ze nog niet luisteren is het wel aan te raden om ze in hun Pokéball te houden." Ren sprak niet onvriendelijk, maar de goede luisteraar kon tussen de regels lezen dat Ren impliceerde dat hij superieur was, aangezien zijn Mareep wel gewoon rustig aan zijn voeten stond. Deze jongen leek hem echter wat te vrij van geest om op die manier na te denken.

Terug naar boven Ga naar beneden
Ciel Shephord

Ciel Shephord

PROFIEL Vrouw
Leeftijd : 28
Woonplaats : Amsterdam
Registratiedatum : 21-06-14
Aantal berichten : 32
Pokédollars 600
ID CARD
ID Card
Geslacht: Man Man
Licentie Houder: Ja (0 badges)
Pokémon in bezit:
Planning the future Empty
BerichtOnderwerp: Re: Planning the future   Planning the future Icon_minitimezo jun 22, 2014 6:05 pm


De enorme woede die hij zonet verwacht had, volgde niet. Zou dat komen doordat de blauwharige jongeman de bal netjes had weten op te vangen dan deze met zijn gezicht te doen? Vast wel, zelfs de meest pure figuren zouden minstens nijdig reageren. De ander liet zelfs met enkele woorden blijken dat er helemaal geen vijltje in de lucht was met iets wat op een ramp had kunnen eindigen. Voor Ciel in ieder geval. Of vertrouwde Ciel de ander teveel op zijn woorden die net zo goed gelogen konden worden? Zijn blik gleed even naar de Mareep die tegenover Chyron  stond. Had deze gast dan zelfs een Johto Pokémon weten te krijgen? Wauw, die had geluk gehad. Wacht, dit moest dus ook betekenen dat… ‘O, ja, natuurlijk.’ Ciel schrok op en wist gelukkig wel net op tijd de bal te vangen die de ander hem terug gegooid had. Het besef dat hij geen kwaad in de zin had was met deze simpele gooi bij Ciel aangekomen: deze gast was echt niet boos, geeneens geagiteerd. Bij woede of irritatie zou men een bal recht in zijn gezicht gooien of de bal zou trager om zijn as draaien bij de gooi. Eventjes perplex van de vriendelijke indruk van de ander zweeg hij, voordat hij zich had hersteld met een glimlach. “Bedankt, goed geworpen trouwens,” Ciel meende het oprecht, het was in een mooie boog in zijn handen beland.

"Heb je deze Pokémon net ontvangen? Als ze nog niet luisteren is het wel aan te raden om ze in hun Pokéball te houden," zei de ander plotseling met een abrupt andere houding. Of beter gezegd, stem. Vaak genoeg schatte men Ciel kinderachtiger en dommer in door zijn uiterlijk en gedrag, maar er was niets van waar. Het werd hem duidelijk dat de ander exact zoals de meerderheid dacht. Fijn. Dat ter zijde, waarom zou hij zijn Nidoran in zijn Pokéball houden?  Zijn blik gleed onbewust naar Chyron die zijn oren spitste en hem met afschuw aankeek vanuit zijn felrode ogen. Het volgende wat Ciel zei verraste de Pokémon al voor de tweede keer in een vrij korte tijd. “Zou jij het leuk vinden om de hele dag opgesloten in een ruimte te zitten? Dat gun ik Chyron niet,” Reageerde Ciel op de opmerking van de ander die misschien een iets makkelijkere Pokémon had, maar niet gelijk op basis van karaktereigenschappen mocht beslissen dat de een beter zou moeten zijn. Waren er niet ook mensen met verschillende karakters en goede eigenschappen? Je was niet zomaar beter dan een energiek iemand door nors te zijn.

‘Ciel! Kom je nog?’ Klonk de luide stem van Jack die tegen het hek aan stond. Ciel zag direct ook hoe de rest van het team al in de opstelling waren gaan staan voor een oefen wedstrijd. Hij had toch de bal nu weer tot zijn beschikking, maar ergens wilde hij verder met de blauwharige figuur praten, puur uit nieuwsgierigheid. Hij had duidelijk ook zijn licentie gehaald en zo vaak kwam je zulke figuren niet vaak tegen. Hij keek kort over zijn schouder en richtte zich tot Jack. “Ik kom er zo aan!” Schreeuwde hij hem terug, waarop Jack hem even een verwarde blik gaf en het veld weer oprende. Ciel wierp toen een blik op de twee en besloot nog een vraag aan de ander te stellen, voordat hij bij zijn team zou voegen. “Wat is je naam eigenlijk?”


Laatst aangepast door Ciel Shephord op zo jun 22, 2014 8:02 pm; in totaal 1 keer bewerkt
Terug naar boven Ga naar beneden
http://www.kansai.actieforum.com
Ren Ryuu

Ren Ryuu

PROFIEL Vrouw
Leeftijd : 31
Woonplaats : Le North
Registratiedatum : 21-06-14
Aantal berichten : 53
Pokédollars 700
ID CARD
ID Card
Geslacht: Man Man
Licentie Houder: Ja (0 badges)
Pokémon in bezit:
Planning the future Empty
BerichtOnderwerp: Re: Planning the future   Planning the future Icon_minitimezo jun 22, 2014 7:13 pm

Ren Ryuu



I'm not arrogant. I'm just better then you.


De jongen complimenteerde zijn worp, waardoor Ren even glimlachte en een handgebaar maakte, erop duidend dat het niks wat. Van jongs af aan hadden zijn ouders hem in allerlei sporten en andere activiteiten laten meedoen. Ren kon een aardig balletje volleybal spelen, hoewel tennis hem toch meer lag. Het antwoord van de jongen op zijn volgende opmerking verraste hem echter. "Zou jij het leuk vinden om de hele dag opgesloten in een ruimte te zitten? Dat gun ik Chyron niet," sprak de jongen, ondanks het feit dat de Nidoran hem constant met een dodelijke blik aan had gekeken. Ren trok zijn wenkbrauwen iets op en keek de jongen niet heel onvriendelijk aan. "Dat is een interessante insteek,"[/b] sprak hij vervolgens. "Helaas dat de wetgeving in Kanto weinig ruimte laat voor deze opinie." Zijn stem was neutraal, Ren was niet van plan hem de les te lezen. Hij ging er vanuit dat deze jongen, die duidelijk zijn Licentie had gehaald, net zo bekend was met de wetgeving als hijzelf. Pokémon behoorden in openbare gebieden ten alle tijden in hun Pokéball te verblijven, tenzij ze werden ingezet bij een gevecht of werkactiviteit. Thuis golden deze regels natuurlijk net, net zoals hier op het terrein van het Resort. Veel gasten waren rijke mensen met een Pokémon Licentie, sommigen prefereerden het om hun Pokémon uit hun ball te houden, zoals ook deze jongen.

"Ciel! Kom je nog?" De jongen, die dus Ciel heette, keek om. Ren volgde zijn blik en zag het volleybal team staan. Ciel brulde terug dat hij er zo aan kwam. Ren glimlachte even en streek zijn blauwzwarte haren uit zijn gezicht. Het was duidelijk dat hij de jongen ophield. Toch richtte Ciel zich weer tot hem en vroeg: “Wat is je naam eigenlijk?” Ren kantelde zijn hoofd een beetje en keek de jongen indringend aan. "Ren. Ren Ryuu." Hij glimlachte. Hij wist niet of deze Ciel bekend zou zijn met zijn naam. "Ik houd je duidelijk op. Ik zit hier nog wel even, misschien kunnen we deze conversatie na je training voortzetten." Hij wist niet waarom hij dit zei. Ren mocht de jongen wel, hij had een prettige vibe om zich heen. Een beetje aanspraak kon nooit kwaad, zeker niet van een mede-licentie houder.

OOC: Wauw, ergens zie ik Ren en Ciel wel een soort van buddies worden :p Wel een soort van "Ga je volleyballen? Hoop dat je iets breekt" buddies :p

Terug naar boven Ga naar beneden
Ciel Shephord

Ciel Shephord

PROFIEL Vrouw
Leeftijd : 28
Woonplaats : Amsterdam
Registratiedatum : 21-06-14
Aantal berichten : 32
Pokédollars 600
ID CARD
ID Card
Geslacht: Man Man
Licentie Houder: Ja (0 badges)
Pokémon in bezit:
Planning the future Empty
BerichtOnderwerp: Re: Planning the future   Planning the future Icon_minitimezo jun 22, 2014 8:00 pm



De ander bleef hem continu verrassen, want hij reageerde enkel met opgetrokken wenkbrauwen om zijn opmerking en zelfs de blik in zijn ogen leken even te verzachten toen Ciel een weerwoord had. De waarheid kwam echter weer boven, de pijnlijke. ‘ Dat is een interessante insteek,’ zei de ander, ‘Helaas dat de wetgeving in Kanto weinig ruimte laat voor deze opinie,’ Dat was helaas zo. Pokémon moesten in hun Pokéball’s vastzitten en mochten er enkel uit bij officiële gevechten die meestal om geld draaiden wat Ciel nergens op vond slaan, maar de ander wees hem er eigenlijk al op: weinig deelden zijn mening in Kanto.  Voor een moment had hij toen zijn armen over elkaar getrokken, terwijl de Nidoran het gesprek volgde met tot spleetjes getrokken ogen. “Zolang ik nog geen invloed hierop heb, zal ik nog steeds Chyron buiten zijn Pokéball laten als hij dat wilt. Dan mag hij op straat knus in mijn tas zitten met een appel, alles is beter dan dat,” Ciel zou zijn poot stijf houden bij de afwijkende kijk van de meerderheid in Kanto. Geld had iedereen blind gemaakt voor de vriendschap en de levens van deze wonderbaarlijke wezens genaamd, Pokémon.

Al spoedig kreeg hij ook de naam van de ander te horen met een vrij intimiderende blik. Hij was een typische ‘I love myself, I’m FABULOUS~’  type mens waaraan Ciel zich soms ernstig aan kon ergeren, maar soms trokken tegenpolen elkaar. Toch? In ieder geval bleek deze Ren Ryuu hem echt te interesseren, maar wat Ryuu vervolgens zei overviel hem.  ‘Ik houd je duidelijk op. Ik zit hier nog wel even, misschien kunnen we deze conversatie na je training voortzetten,’ Deze gast-herstel-Ren, was ook geïnteresseerd.. in hem? Dit was bizar, maar kon nog aardig vermakelijk worden. Ciel knikte kort naar deze Ryuu en de Mareep, voordat hij Chyron naar zich toe wenkte en alvast richting het veld liep. Chyron liep aarzelend de bruinharige jongen achterna, maar keek eenmaal over zijn schouder, voordat deze zich bij de jongen aansloot. Een paar teamleden gaven hem direct een schouderklop, omdat hij er levend vanaf was gekomen en de volleybal terug had weten te krijgen. Hij overhandigde de bal aan de aankomende serveerder en zakte door zijn knieën om op ooghoogte te zijn met de Nidoran die hem niet wilde aankijken. “Ik zal even sporten, maar natuurlijk mag je ook meedoen. Bij elke bal dat over deze witte streep valt..” Hij wees naar de uiterste witte velden die om het veld zaten en vervolgde zijn verhaal, “Naar mij toebrengen. Niet kapot bijten dan, hea?” Chyron snoof en draaide zijn achterste naar hem toe, bezaaid met giftige stekels. Op tijd trok Ciel zich ongemakkelijk terug en besloot hij maar met zijn teammaten te spelen.

Een zwaar intensieve uur verstreek en uiteindelijk zat iedereen uitgeput in de kleedkamers zich om te kleden. Chyron had de laatste minuut besloten te doen wat hij eerder aan hem gevraagd had en zonder zelfs de bal te beschadigen met zijn tanden en horens. Dit allemaal nadat de Nidoran de jongen had zien zwoegen onder de hete zon. Na enkele minuten stond Ciel geheel gekleed buiten de kleedkamers met Chyron stilletjes naast hem. Met een grijns begroette hij Ren en zijn Mareep die nog netjes op het bankje zaten. Eenmaal bij hen aangekomen begon Ciel pas te praten. “Zo dat was me een training. We hadden het weertje mee,” Hij wreef met de wreef van zijn hand het zweet van zijn voorhoofd af, en zag dat Chyron al tegenover de Mareep had gevestigd en met een schuin kopje naar de schaap keek. De Pokémon moest wel nieuw zijn voor de Nidoran. Hij liet zijn blik weer vallen op Ren. “Waar heb jij eigenlijk je licentie behaald?” Besloot hij maar te vragen, gezien hij nooit eerder de ander op zijn eigen school gezien had. Veel studenten met abnormaal gekleurd haar had hij dan ook eigenlijk niet in zijn school gehad.
Terug naar boven Ga naar beneden
http://www.kansai.actieforum.com
Ren Ryuu

Ren Ryuu

PROFIEL Vrouw
Leeftijd : 31
Woonplaats : Le North
Registratiedatum : 21-06-14
Aantal berichten : 53
Pokédollars 700
ID CARD
ID Card
Geslacht: Man Man
Licentie Houder: Ja (0 badges)
Pokémon in bezit:
Planning the future Empty
BerichtOnderwerp: Re: Planning the future   Planning the future Icon_minitimedi jun 24, 2014 11:10 am

Ren Ryuu



I'm not arrogant. I'm just better then you.


Ren grinnikte om het antwoord van de zwartharige jongen. Een Nidoran in zijn tas houden? Net zoals die rijke meiden in Saffron City rondliepen met Chihuahua's in hun tasje? Pokéballs waren speciaal ontworpen om Pokémon veilig en comfortabel te vervoeren. Er werd zelfs nog over gediscussieerd in hoeverre Pokémon bewust waren van zichzelf en hun omgeving wanneer ze in hun Pokéball zaten. Ze werden immers omgezet naar atomen, dus oren om mee te luisteren waren er niet. Enfin, de jongen keerde terug naar het veld en hervatte zijn training. Ren had geen interesse in rond rennende jongen die hun uiterste best deden om een bal van de grond te houden, dus legde hij zijn rechtervoet op zijn linkerknie en pakte hij zijn Ipad er weer bij.

Hij pakte het bestandje over de Watergym erbij en opende een nieuwe bestand. Chinchou, typte hij. Angler Pokémon, Water/Elektrisch type. Mogelijke abilities: Volt absorb en Illuminated. Ren streek zijn haren even uit zijn ogen. Hmm, voltabsorb kon een probleem worden. Dat maakte Ensio compleet onbruikbaar in het gevecht tegen Chinchou. Het laatste wat hij wilde was dat hij zijn tegenstander zou gaan genezen. Door zijn dubbele type was Chinchou nergens extreem zwak voor, hij was enkel zwak tegen Gras en Grond. Cloyster had ook een dubbeltype, water en ijs, maar was hierdoor zwak tegen gras, elektrisch, vecht en steen. Het zou vrij logisch zijn om een Grastype aan te schaffen, maar kon hij die wel gebruiken bij de andere Gyms?

Snel zocht hij zijn andere bestanden op. Dark was zwak tegen Bug en Fight, Vecht was zwak tegen Vlieg en Psychisch, Staal was zwak tegen.. Well, een heleboel. Afhankelijk van hun tweede type. Hij zag Vuur, Grond en Vecht voorbij komen. Een type dat zowel vecht als grond aanvallen kon leren zou dus ideaal zijn. Ren blies izjn adem uit en leunde achterover. Oké, dit ging misschien nog ingewikkelder worden dan hij dacht. Wat was er te koop op het moment? Er was een Machop te koop in Vermillion en meerdere Geodude in Saffron. Zijn oog viel echter op een Scyther in Viridian. Dat was een bugtype, wat hij kon gebruiken tegen de Dark Gym, plus dat hij kon evolueren is Scizor, wat een Bug/Staal type was. Hij kostte 260 Pokedollar, maar al wel level 21.. Ren tikte besluiteloos met zijn vingers op zijn been.

“Zo dat was me een training. We hadden het weertje mee.” Ren schrok op en zag dat Ciel grijnzend naar hun toe kwam lopen. Onwillekeurig grijnsde hij terug. Ensio en de Nidoran waren ondertussen gaan kennismaken. “Waar heb jij eigenlijk je licentie behaald?” vroeg Ciel, duidelijk in een poging een gesprek te starten. Ren vergrendelde zijn Ipad en legde hem naast zich neer op het bankje. "Heraldus Highschool in Fuchsia City," antwoordde hij, terwijl zijn blik onderzoekend over de jongen ging. Ciel leek even oud als hijzelf te zijn. "En jij? Ik geloof niet dat je bij mij op school hebt gezeten. Woon je hier in de buurt?" Een "Maa!" deed hem verbaasd naar beneden kijken. Ensio was vrolijk aan het heen en weer springen voor de Nidoran, duidelijk blij dat hij een nieuw vriendje had. Mooi zo, was tenminste één van hun een social butterfly.

OOC;; Niet veel gesproken tekst, hoop dat je er wat mee kan!

Terug naar boven Ga naar beneden
Ciel Shephord

Ciel Shephord

PROFIEL Vrouw
Leeftijd : 28
Woonplaats : Amsterdam
Registratiedatum : 21-06-14
Aantal berichten : 32
Pokédollars 600
ID CARD
ID Card
Geslacht: Man Man
Licentie Houder: Ja (0 badges)
Pokémon in bezit:
Planning the future Empty
BerichtOnderwerp: Re: Planning the future   Planning the future Icon_minitimezo jun 29, 2014 1:14 pm


Ren legde zijn IPad pas opzij toen hij zijn mond al opengetrokken had. Hij raakte oprecht nieuwsgierig naar wat de jongeman aan het bekijken was op het apparaat, gezien hij deze snel vergrendelde. Stond er misschien iets wat niet geschikt voor andere was? Hij liet zijn blik over de ander dwalen, zodat hij een vaag voorgevoel kon bevestigen. Dit was niet een figuur die vrij pikante sites zou bekijken op een IPad in het openbaar, toch? Ren leek er gewoonweg niet het type ervoor. Spoedig schoof de jongen deze rare gedachten weg om zijn aandacht volledig op Ren te plaatsen, ditmaal eerder om zijn woorden dan zijn daden. 'Heraldus Highschool in Fuchsia City,' antwoordde Ren zijn vraag, waarna hij hem onderzoekend opnam. De naam kwam het niet bekend voor, gezien hij nooit eerder in Fuchsia City geweest was en met vrij weinig kennis over de stad kon hij er ook weinig bij verzinnen. Gezien deze Ren vrij rijk bleek te zijn moest het een school zijn met een prima reputatie. Al spoedig kaatste Ren dezelfde vraag terug in zijn eigen woorden. 'En jij? Ik geloof niet dat je bij mij op school hebt gezeten. Woon je hier in de buurt?' Dat waren zelfs meerdere vragen. Maar goed, zíjn school? Een school met ook een prima reputatie en een redelijk lang verleden, zelfs tot de tijd reikend dat Kanto niet enkel geconcentreerd was op het object 'goed' , maar meer om Pokémon. De school had deze verandering nog beleefd.

Vol trots van dat feitje plaatste de jongen zijn handen in zijn zij en liet de naam van zijn school horen. "Waterdrop Highschool in Cerulean City," En nu wilde Ren ook nog zijn woonplaats weten? Het zou hopelijk geen kwaad kunnen, de kans was nihil dat Ren hem zelfs zou zitten opsporen in een vrij grote stad. Of er was toch iets met je aan de hand. "Ik woon momenteel in Anister City, trouwens. Een beeldschone havenstad al zeg ik het zelf," Op dat moment zag hij in zijn ooghoek Ren's Mareep vrolijk op en neer springen tegenover Chyron. De Nidoran zat de Mareep verward aan te kijken, maar er leek een beginsel van een glimlach te zien bij de Pokémon of was het zijn verbeelding dat Pokémon menselijke emoties konden imiteren? Chyron viel de Mareep niet aan en maakte geen dreiggeluiden, dus het moest wel koek en ei zijn tussen de twee Pokémon. Wanneer de Nidoran je niet beet, mocht hij je. Wat verder hieruit bleek was dat de Mareep en boel socialer leek dan zijn trainer. Ze vulden hiermee wel elkaar aan, niet waar? Bijna boog hij zich ook voorover om kennis te maken met de Mareep, totdat hij zich een ability herinnerde die vele van deze soort hadden: Static. Er was een grote kans om verlamd te raken bij de aanraking met zo'n Pokémon. Het had weinig gescheeld of hij lag als een verlamde Magikarp op de grond.

Ciel richtte zich weer op Ren en liet zijn oog weer op zijn IPad vallen. Nu wist hij eigenlijk nog steeds niet wat hij destijds aan het bekijken was. Zou het Pokémon gerelateerd zijn, of echt.... totaal niet? Met een valse grijns porde hij Ren plagend in zijn zij. "Wat zat jij net te lezen, voordat ik hier kwam?" Dit kon nog eens leuk worden wanneer Ren een pervers bleek te zijn.
Terug naar boven Ga naar beneden
http://www.kansai.actieforum.com
Ren Ryuu

Ren Ryuu

PROFIEL Vrouw
Leeftijd : 31
Woonplaats : Le North
Registratiedatum : 21-06-14
Aantal berichten : 53
Pokédollars 700
ID CARD
ID Card
Geslacht: Man Man
Licentie Houder: Ja (0 badges)
Pokémon in bezit:
Planning the future Empty
BerichtOnderwerp: Re: Planning the future   Planning the future Icon_minitimewo jul 02, 2014 12:29 pm

Ren Ryuu



I'm not arrogant. I'm just better then you.


De uitdrukking van Ciel verraadde dat Heraldus Highschool hem niet veel zei. Dat bevestigde dat de jongen inderdaad niet uit de buurt kwam. Zijn eigen vraag werd met een trotse houding beantwoord. "Waterdrop Highschool in Cerulean City," sprak Ciel, met zijn handen in zijn zij. Ren's wenkbrauw rees een beetje. Cerulean? Dat was niet bepaald in de buurt. Wat deed de jongen hier dan? "Ik woon momenteel in Alister City, trouwens. Een beeldschone havenstad al zeg ik het zelf," vervolgde de jongen. Nu keek Ren hem oprecht verbaasd aan. Oké, dat bracht hem nog meer vragen. Hij pakte even zijn neusbrug vast met zijn duim en wijsvinger. "Oké, wacht even. Je ging in Cerulean naar school, woont in Alister, maar je sport hier in het Resort?" Zijn blik ging vragend omhoog. "Waar zit daar de logica?"

Ciel kwam gauw weer overeind nadat hij Ensio had willen aaien. Blijkbaar had de jongen zich net op tijd bedacht dat het aaien van een Mareep niet zo'n strak plan was. De jongen porde hem plots in zijn zij. "Wat zat jij net te lezen, voordat ik hier kwam?" Ren keek de jongen verward en half verbijsterd aan. Hij was nog nooit zo in zijn zij gepord. Zo.. vriendschappelijk. Of Ciel had niet door met wie hij zat te praten, of het kon hem niet schelen. Ren kon niet besluiten welke van de twee opties hij prettiger, of beledigender, vond. "Ik was research aan het doen," sprak hij, terwijl de jongeman zijn blouse glad streek. "Sinds mijn eerste Pokémon een Elektrisch type is, zat ik er over na te denken om de Watergym in Cerulean eerst uit te dagen. Nadat ik getraind heb natuurlijk." Zijn blauwe ogen gleden weer even naar Ensio, die ondertussen een beetje gekalmeerd was en een gesprek leek aan te gaan met de Nidoran. "Heb jij al plannen?"

OOC: Okee, ik bedenk me nu dat het echt heel onlogisch is dat Ciel hier aan het sporten is xD Bedenk wel dat Kanto een stuk groter is dan Nederland en Cerulean en het Resort zo'n 300 km uit elkaar liggen.

Terug naar boven Ga naar beneden
Ciel Shephord

Ciel Shephord

PROFIEL Vrouw
Leeftijd : 28
Woonplaats : Amsterdam
Registratiedatum : 21-06-14
Aantal berichten : 32
Pokédollars 600
ID CARD
ID Card
Geslacht: Man Man
Licentie Houder: Ja (0 badges)
Pokémon in bezit:
Planning the future Empty
BerichtOnderwerp: Re: Planning the future   Planning the future Icon_minitimewo jul 02, 2014 12:58 pm

Ren staarde hem steeds verbaasder aan, naarmate hij meer over zijn eigen school en herkomst begon. Ciel begreep niet direct waar deze verbazing vandaan kwam, hoewel hij enkel lichte vermoedens had waaraan het kon liggen. Wie weet had Ren een verleden op deze steden of school, iets wat hij natuurlijk nog nauwelijks kon weten. Er volgde echter een ander reden voor zijn verbazing, iets wat eigenlijk vrij logisch klonk nu Ren het opgenoemd had.  'Oké, wacht even. Je ging in Cerulean naar school, woont in Alister, maar je sport hier in het Resort?' Had Ciel hem dan nog niet verteld dat hij in zijn jeugd in Cerulean City woonde? Sinds kort had hij een kamer in Alister City kunnen regelen, maar natuurlijk waren de laatste paar dagen slopend om te reizen naar school. 'Waar zit daar de logica?' Goede vraag. Het was moeilijk te vinden in het verhaal dat Ren voor zich hield, maar het had wat details nodig al werd het misschien niet beter op. "Ik woon momenteel op mezelf in Anister City, dat begreep je. Echter ik woonde vroeger met mijn ouders in Cerulean City, dus mijn school was niet zo ver. En pas sinds een paar jaar sport ik hier, wegens het hoge niveau van de sportclubs en wordt ik vaak met de auto gebracht. " Misschien was het zo duidelijker?

De jongen had Ren vervolgens plagerig in zijn zij gepord, hopend erachter te komen wat hij aan het lezen was op zijn IPad. Het leek echter even te duren voordat Ren wist hoe hij erop moest reageren. Dat was.. bizar. Was Ren niet eerder geplaagd door iemand? Niet eens een beetje? Of lag het aan datgene wat hij op zijn IPad aan het lezen was? Voordat Ciel zich wilde excuseren, volgde er al echter een antwoord van de ander. 'Ik was research aan het doen,'Beweerde Ren, nadat hij de tijd nam om zijn blouse glad te strijken. Zo erg had hij toch zijn blouse niet verkreukeld? En welke 'research', bedoelde hij? Ciel keek hem met een licht opgetrokken wenkbrauw aan. 'Sinds mijn eerste Pokémon een Elektrisch type is, zat ik er over na te denken om de Watergym in Cerulean eerst uit te dagen. Nadat ik getraind heb natuurlijk.' Ciel liet een teleurgestelde zucht horen nu Ren niet heel stiekem pervers bleek te zijn. Hij had het kunnen verwachten. Dat terzijde, Ren wilde dus de gyms uitdagen. Waren de meeste Pokémon daar niet al rond de level 30 in tegenstelling tot hun level 5 starters? Dat zou weken trainen zijn om kans te kunnen maken en daarbij, extra Pokémon te vangen en ook nog te trainen. Onbewust gleed zijn blik naar Chyron die instemmende geluidjes richting Ren's Mareep maakte. Hij was zo bezig geweest met zijn training dat hij er nauwelijks over nagedacht had hoe hij verder zou gaan met zijn Nidoran. De gym's uitdagen leek hem spectaculair en spannend, maar er lag een nare kant aan. Het draaide tegenwoordig om geld en daar was Ciel duidelijk geen fan van. Het was in ieder geval interessant dat Ren deze kant opging. Nu was het nog de vraag of hij deze stap zou wagen. De Nidoran spitste diens oren en keek met zijn felrode ogen Ciel direct aan. De Pokémon wist dat Ciel lange tijd naar hem staarde. Chyron snoof zacht en liep toen op hem af. 'Heb jij al plannen?' Ciel schrok van de plotselinge vraag en keek Ren een tel lang verschrikt aan. Daar zat hij dus al over na te denken. In zijn ooghoek zag hij dezelfde nieuwsgierige blik in Chyron's ogen. Wat waren zijn plannen? In stilte bevestigde Ciel zijn plannen, voordat hij weer opkeek en Ren recht aankeek, zonder een spoor van een leugen op zijn gezicht te vinden. De jongen stak zijn hand met een grijns naar Ren uit. "Dan worden wij nog goede rivalen, Ren Ryuu!" Het voelde goed aan en zelfs Chyron knikte tevreden. De Nidoran had toch enkele woorden over het uitdagen van gyms weten op te vangen. Wat een etterbak. Wel Ciel's etterbak.

OOC: Thanks, nu had ik random een reden moeten verzinnen voor al die kilometers! x'D
Terug naar boven Ga naar beneden
http://www.kansai.actieforum.com
Gesponsorde inhoud



PROFIEL
ID CARD
Planning the future Empty
BerichtOnderwerp: Re: Planning the future   Planning the future Icon_minitime

Terug naar boven Ga naar beneden
 

Planning the future

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Terug naar boven 
Pagina 1 van 1

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Pokémon;; The Dark Days :: General Area :: Archive :: Archive 2014-