ID Card

Achternaam: Sakai
Voornaam: Eiko
Geboortedatum: 14 januari 2016
Leeftijd: 18
Geslacht: Vrouw
Lengte: 1m76
Uiterlijke kenmerken: Eiko is vrij lang, mager, en komt een beetje slungelig over, alsof haar ledematen te lang zijn voor haar lichaam. Ze heeft kort, donker haar, bruine ogen, en in de zomer staat haar gezicht vol sproeten. Dankzij haar kledingstijl (en dan met name het leren jasje dat ze geregeld draagt) ziet ze er vaak stoerder uit dan ze is.
Geboorteplaats: Cerulean City
Huidige woonplaats: Cerulean City
Licentiehouder: Ja

Karakterbeschrijving: Eiko is charmant, zonder er echt veel moeite voor te doen. Ze is een vlotte prater en goed in het lezen van lichaamstaal, waardoor anderen zich snel bij haar op hun gemak voelen. Ze komt over als een vertrouwenswaardig persoon, misschien voornamelijk omdat ze een slechte leugenaar is. Ze houdt er niet van, leugens en bedrog, waardoor het meestal vrij duidelijk is wanneer ze toch een poging waagt. Vooral bij mensen die haar goed kennen probeert ze het zelden, omdat ze toch weet dat ze hen niet zal kunnen bedotten. Blijkbaar is het duidelijk aan haar lichaamstaal af te lezen, maar niemand wil haar vertellen waardoor precies.

Ze is intelligent, en heeft het nooit moeilijk gevonden om feiten van buiten te leren. Vooral cijfers en statistieken lijkt haar brein bijna vanzelf op te slaan. Verder heeft ze een kritische geest, en neemt ze niets zomaar aan voor waar. Ze is echter ook vrij onzeker, waardoor ze niet altijd opkomt voor haar eigen mening. Ze durft haar creativiteit en spontaniteit niet in elke situatie te uiten, waardoor ze soms te methodisch en wiskundig te werk gaat, en niet van haar vergaarde kennis en statistieken wil afwijken. Ook tijdens pokémongevechten is dat haar grootste zwakte. Door haar geringe ervaring vertrouwt ze zichzelf en de band met haar pokémon niet altijd, zeker in moeilijke situaties, en zal ze terugvallen op wat ze tijdens haar studie geleerd heeft.

Eiko is sportief en houdt van de buitenlucht. In het algemeen is ze goedgehumeurd en klaar voor actie, maar ze is zelden hyper. Ze is heel geïnvesteerd in het welzijn van haar vrienden en familie, en gaat ver voor de personen van wie ze houdt. Ze moet daar echter ook veel voor in ruil krijgen; Eiko voelt zich al snel verlaten of afgewezen als iemand weinig tijd voor haar heeft of maakt, of niet zo veel voor haar doet als zij voor die persoon zou doen.

Familieleden:

Eiko’s ouders heten Sora en Dai. Sora werkt als pokémonresearcher en reist zo nu en dan voor enkele dagen of weken naar een van de grootsteden om haar werk te presenteren. Ze specialiseert zich in bug- en poisonpokémon, en doet onderzoek naar medicijnen en tegengiffen. Ze is een licentiehoudster met twee gymbadges, en heeft een nidoqueen, een shuckle, een paras, een dustox, een croagunk, een vileplume en sinds kort een koffing.
Dai was in zijn jeugd een bekende contestdeelnemer, maar sinds zijn zelfgekozen pensioen op zijn 31ste (“er was geen uitdaging meer, ik was gewoon te goed”, beweert hij altijd) heeft hij zijn carrière in een andere richting gestuurd. Tegenwoordig treedt hij op in hotels, clubs en andere plaatsen die hem en zijn pokémon als entertainment willen inhuren. Hij is in het bezit van drie gymbadges en heeft een houndoom, een growlithe, een dratini, een manectric en een poliwhirl. Dai en Sora zijn beide drukbezette mensen, die veel van hun kinderen en elkaar houden, maar niet altijd de tijd nemen om dat te tonen.

Het oudste kind van Dai en Sora is 25 en heet Ayano. Ze is optimistisch, soms een beetje dromerig, en neemt haar verantwoordelijkheid als oudere zus heel serieus. Sinds ze haar pokémonlicentie haalde werkt ze een eindje buiten de stad op een boerderij met mareep en miltank. Ze woont intussen een jaar samen met haar vriend, wat Eiko zeer jammer vindt, hoewel ze dat nooit hardop zal zeggen. Ze bellen elkaar echter nog vaak, en sturen elkaar zo nu en dan ook brieven via Ayano’s pidgey.

Het tweede kind van de familie is Haruo. Hij is 24, woont nog bij zijn ouders, en heeft het Pokémon Excellence Program gevolgd, maar heeft zijn licentie niet gehaald. Sinds hij afgestudeerd is heeft hij een aantal baantjes gehad, maar wordt die snel beu en saboteert dan zichzelf of neemt gewoon ontslag. Hij heeft altijd gedroomd om met Pokémon te werken, en zijn huidige opties interesseren hem weinig. Momenteel werkt hij als receptionist in een restaurant. Hij houdt het hoofd hoog en probeert zoveel mogelijk te doen alsof het hem allemaal niet deert, maar de hele familie begint zich een beetje zorgen om hem te maken.

Kira is 21 en woont nog bij haar ouders. Ze is ijverig, ambitieus en laat niet over zich heen lopen, wat goed van pas komt bij haar werk als journaliste. Ze heeft het Pokémon Excellence Program niet gevolgd, en lijkt daar geen spijt van te hebben. Als kind was het voor Eiko moeilijk te begrijpen dat iemand niet met Pokémon zou willen werken, en ze vroeg zich dus geruime tijd af of Kira het Excellence Program niet gevolgd had omdat het te duur was voor hun ouders. Ze had niet de indruk dat het er financieel echt slecht aan toe ging, maar ze wist ook dat het programma een dure onderneming was, zeker voor meerdere kinderen. Vooral toen Haruo zijn licentie niet haalde werd ze zenuwachtig, en vroeg ze zich af of ze er zelf wel aan zou mogen beginnen. Toen Eiko haar twijfels uitte, had haar moeder een lang gesprek met haar, waarin ze uitlegde dat Kira haar eigen keuze gemaakt had, en benadrukte dat Eiko dat ook moest doen.

Het jongste gezinslid is Jun. Hij is 16 en ook hij onderneemt het Pokémon Excellence Program. Hij is stil en oplettend, met een echt oog voor detail. Toch is hij zeer populair op school, misschien dankzij zijn uitstekend gevoel voor humor. Hij heeft een goede band met Eiko, die nog nauwer geworden is sinds Ayano het huis uit is.

Sociale status: Gemiddeld
Beginbedrag: €300
Geschiedenis: Eiko werd geboren als het vierde en voorlaatste kind van twee liefdevolle ouders, die helaas zo veel passie en toewijding voor hun job hadden dat ze niet altijd tijd hadden voor hun kinderen. Het was bijvoorbeeld niet ongewoon dat hun vader ’s avonds moest werken en hun moeder zo in haar research verdiept was dat ze vergat te koken, of dat hun moeder naar een conferentie moest en hun vader de hele dag voor een show trainde en dus vergat hen van school op te halen. Ayano en Haruo, de twee oudsten, namen de rol van ouders gedeeltelijk over. Ze hielpen de jongsten met hun huiswerk, zorgden dat ze tenminste elke avond met z’n vijven samen aten en lazen ’s avonds verhaaltjes voor.

Als kind vond Eiko dit geweldig. Ze had veel vrijheid, en had niet echt het gevoel iets te missen, want alle aandacht die hun ouders niet aan haar konden besteden, kreeg ze van haar broers en zussen. Ze hadden allemaal een hechte band met elkaar, hoewel Eiko het meest met Ayano omging, en wanneer haar ouders wel aanwezig waren, waren ze alles behalve afstandelijk of ongeïnteresseerd. Soms vroeg Eiko zich af of ze wel echt van elkaar hielden, omdat ze zich in geen enkel opzicht gedroegen zoals Eiko wist dat koppels zich hoorden te gedragen, maar zo nu en dan, tijdens een vluchtig, haast geheim moment, vonden hun blikken elkaar van hun respectievelijk uiteinde van de eettafel, of walsten ze op een liedje op de radio terwijl het ontbijt aanbrandde, en werd Eiko gerustgesteld.

Naarmate ze opgroeide begon ze echter te beseffen hoe zwaar haar oudste broer en zus het hadden door de afwezigheid van hun ouders, en realiseerde ze zich dat ze verantwoordelijkheden op zich genomen hadden die niet gepast waren voor kinderen van hun leeftijd. Eiko hield niet minder van haar ouders toen dit besef groeide, maar verheerlijkte haar kinderjaren minder en toonde haar dankbaarheid jegens Ayano en Haruo wat meer.

Ze deed het goed op school, en ondanks haar eerdere twijfels begon ze vol enthousiasme aan het Pokémon Excellence Program. Alles wat een beetje wiskundig of wetenschappelijk was lag haar wel, en vooral het vak Pokémon Technologie interesseerde haar. Een carrière als pokémonresearcher zou ze wel zien zitten, niet helemaal hetzelfde als haar moeder, maar misschien met meer betrokkenheid bij productontwikkeling.

Met dat in haar achterhoofd voltooide ze de laatste jaren van haar studie. Het was een zwaar programma, maar ze was erop voorbereid, en tot haar grote vreugde en opluchting behaalde ze haar licentie met goede tot uitstekende cijfers. Ze was nog steeds enthousiast over een carrière als pokémonresearcher, maar wilde eerst de wereld verkennen en levenservaring opdoen. Zodra ze er oud genoeg voor was had ze haar motorrijbewijs gehaald, en met het geld dat ze dankzij haar verschillende baantjes verdiend had (en een kleine bijdrage van haar ouders voor haar 18e verjaardag), kon ze een motor kopen. Met haar nieuwe pokémon, wat geld en de essentiële spullen vertrok ze naar het zuiden; voor hoe lang wist ze nog niet.

Geachte mevrouw Sakai,

Hierbij mag ik uw verheugd mededelen dat u geslaagd bent voor uw Highschool diploma met inclusie van het Pokémon Excellence Program. Ten tijde van uw diploma uitreiking zult u een Pokédex ontvangen als identificatie van uw Pokémon Licentie.
Daarnaast bieden wij u een Doduo aan als Starter.

Veel succes in uw verdere leven.