Hot Holy Arceus. Ren rekte zich uit en schudde zijn benen los. Damn, 4 uur rijden. VIER uur. Waarom kon Kanto niet een beetje kleiner zijn? Gelukkig had zijn auto het deze keer tenminste niet begeven, zoals die keer in Saffron. Ren controleerde even of hij de auto op slot had gedaan en liep toen in de richting van het winkelcentrum. Op zich was Viridian geen verkeerde stad, maar er was een hoop verloren glorie. Hij had wel geruchten gehoord dat ze hier een Pokémonschool wilden openen en de stad nieuw leven wilden inblazen. Ren moest het nog maar allemaal even bezien. Het winkelcentrum was klein, maar best gezellig. Er was een klein overdekt deel en veel groen. Ren pakte zijn mobieltje erbij om op de kaart te kijken. De Bug Shop moest hier ergens in de buurt zijn.

Met zijn oog schuin op zijn mobiel gericht liep de lange jongen door het winkelcentrum. Een supermarkt, een bloemist, een warme bakker. Klein, gezellig, degelijk. Als je de criminele buitenwijken buiten beschouwing liet, was het een fijne familie stad. Ren liet het overdekte deel en sloeg rechtsaf, zoals zijn mobiel hem vertelde. Hij keek op en grijnsde. De jongen stopte zijn mobiel in zijn broekzak, die was hij niet meer nodig. De Bug winkel had namelijk een bijzonder, uhm, uitbundige gevel. In grote, groene letter stond er 'BUG POKE SHOP', geflankeerd door een Caterpie en een Weedle. Ren schudde even zijn hoofd, maar liep toch de winkel binnen.

Binnen voelde de jongen zich meteen niet meer op zijn gemak. Er stonden overal glazen terraniums, waar van alles in kroop, glibberde en kirde. Ergens hield hij niet zo van Bug Pokémon. Ze waren zo.. beestjesachtig. Ren probeerde de starende blikken van de Kakuna te negeren en liep naar de counter. Daar stond, Ren kon het niet anders omschrijven, een echte dorpse jongen. "Dag meneer! Kan ik je ergens mee helpen?" Ren besloot het tutoyeren te negeren. "Ja, op jullie site stond dat jullie een Scyther te koop hebben. Ik had al een reservatie geplaatst." De jongen rommelde even onder de toonbank en haalde een klembord tevoorschijn. "Jaaa, die hebben we nog. Even zien.. Ryuu?" Ren knikte. Het was duidelijk dat zijn achternaam geen lampje deed branden bij de jongen.

"Nou meneer, dan mag u even mee naar achteren, want daar hebben we de grotere Pokémon staan." De jongen gebaarde naar de deur naast de toonbank. Ren liet de rosse jongen voorgaan en stapte door de deur. Er waren hier nog meer geluiden, maar dan.. anders. Er waren hier ook glazen terrariums, maar veel groter. De glazen wanden waren twee meter hoog en de ruimtes varieerden van 3 bij 3 meter, tot 3 bij 9. Ren telde 3 Butterfree, 2 Beedrill (elk in een apart hok), 2 Paras en tot slot, een Scyther. "Jullie hebben niet alles op jullie site staan, zie ik," sprak Ren wat berispend. De jongen lachte wat ongemakkelijk. "Ja, ziet u, de baas is niet zo handig met computers, dus dat laten we door iemand anders doen. Daardoor is hij niet zo up to date. Hehe.." De jongen kuchte even. "Maargoed, de Scyther." Hij gebaarde naar het glazen terrarium.

De Scyther, die in een hoekje had staan dommelen, was meteen alert toen de twee jongens bij het hok aankwamen. Ergens was hij behoorlijk intimiderend, met zijn grote messen. "Hoe is zijn karakter?" vroeg Ren, terwijl hij zijn blik over de Pokémon liet gaan. De jongen keer even op zijn klembord. "Uh, hier staat Serious. Ik kan u vertellen dat hij eerst wat onwennig was, maar toen hij me eenmaal kende, vond hij het prima dat ik in zijn hok kwam en schoonmaakte." Ren keek bedachtzaam. Serious, klonk goed. "Ability?" vroeg hij, waarop de jongen opnieuw op zijn klembord moest kijken. "Technichian?" zei hij wat onzeker, alsof hij niet precies wist wat het betekende. Ren knikte echter goedkeurend. "Ik neem hem."

Een paar minuten later waren ze weer terug bij de toonbank met de Scyther in zijn Pokéball. Ren rekende af (het pinnen lukte pas de derde keer, omdat het apparaat stoorde. De jongen werd nerveuzer en nerveuzer) en nam zijn nieuwe Pokémon mee naar buiten. Ren liep terug naar de auto en registreerde de nieuwe Pokémon in zijn mobiele app. Hij dacht even na over de naam en besloot zijn Finse trend voort te zetten. Mainio, dat betekende excellent. Hopelijk zou de Pokémon zijn naam waar maken.